Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024

ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΗΚΕ Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΛΙΒΕΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΈΝΟΣ ΕΤΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ

 

    Σήμερα Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση επιμνημόσυνης δέησης για τα 57 θύματα του μοιραίου δυστυχήματος στα Τέμπη που συγκλόνισε όλο τον κόσμο. Ένα χρόνο μετά τιμήσαμε τη μνήμη των αθώων αυτών θυμάτων που έχασαν τη ζωή τους τόσο άδικα

   Την εκδήλωση μας στήριξαν με την παρουσία τους τα Σωματεία :

1.        Ομοσπονδία Τραπεζοϋπαλληλικών Οργανώσεων Ελλάδας (Ο.Τ.Ο.Ε)

2.      Σωματείο Εργαζομένων σε Εγκαταστάσεις Πετρελαιοειδών, Υγραερίου και Σταθμών Ανεφοδιασμού Αεροσκαφών Ρόδου «ΜΟΛΥΒΔΟΣ»

3.       Ένωση Εργατοϋπαλληλικού και Επιστημονικού Προσωπικού Εργαζομένων στο Δήμο και στις Δημοτικές Επιχειρήσεις του Δήμου Ρόδου (πρώην ΔΕΚΡ)

4.      ΤΔΕ ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΔΕΗ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΝΟΤΙΟΥ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΑΤΟΣ ΔΩΔ/ΣΟΥ

5.      Σωματείο Εργαζομένων στη ΔΕΗ Α.Ε. «ΖΕΥΣ»

6.      Σωματείο Διπλωματούχων Ξεναγών Δωδ/σου

7.      Σωματείο Εργατοϋπαλληλικού και Επιστημονικού Προσωπικού ΔΕΥΑΡ Ρόδου

1.        8.Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων «Η ΕΝΩΣΗ» τοπικό Παράρτημα ν. Δωδ/σου

8.      Σύλλογος Εργαζομένων στη Σχολική Καθαριότητα Ν. Δωδ/σου

9.      Σωματείο Εργαζομένων σε Εταιρίες κτλ Νομικά Πρόσωπα Πρόληψης Φυσικών Καταστροφών και Προστασίας Περιβάλλοντος (ETAIΠΡΟΦΥΚΑ)

10.   Σωματείο Οδηγών και Λοιπών Ειδικοτήτων Βιομ/ων Έτοιμου Σκυροδέματος Εκτ/σης Τεχν/κων Έργων και Συναφών Έργων Χειρ/στων και Βοηθών Χειρ/στων Μηχανημάτων Πάσης Φύσεως

11.     Σωματείο Αμειβόμενων Οδηγών Ταξί Ρόδου

12.    Σωματείο Οδηγών Τουριστικών Λεωφορείων Ρόδου «Ο ΚΟΛΟΣΣΟΣ»

13.    Σωματείο Φορτοεκφορτωτών Λιμένος

14.   Σωματείο Εργαζομένων στις Αγροτικές Συνεταιριστικές Οργανώσεις και Εταιρίες Δωδ/σου (Ε.Α.Σ.Δ.)

15.    Σωματείο Εργαζομένων στα Ε.Λ.Τ.Α Νομού Δωδεκανήσου

16.   Σωματείο Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων Ρόδου

17.    Συνδικάτο Εργαζομένων στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Συγκοινωνιών και στα Αστικά-Υπεραστικά ΚΤΕΛ Ν. Δωδ/σου (πρώην ΡΟΔΑ)

18.   Σωματείο Εργαζομένων στο Καζίνο Ρόδου

19.   Σωματείο Εργαζομένων Γενικής Κλινικής Δωδεκανήσου Euromedica

 Την κεντρική ομιλία πραγματοποίησε ο Αντιπρόεδρος του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων Ρόδου κ. Σκάλτσας Φώτιος τον λόγο του όποιου σας παραθέτουμε παρακάτω. Τοποθετηθήκαν επίσης ο Πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Ρόδου κ. Εγγλέζος Παναγιώτης, ο Ταμίας του ΔΣ του συλλόγου Αερολιμεναρχών της ΥΠΑ κ. Λουλουδάκης Φωτιος, ο  Πρόεδρος του Συνδικάτου Εργαζομένων στις Δημοτικές Επιχειρήσεις Συγκοινωνιών και στα Αστικά-Υπεραστικά ΚΤΕΛ Ν. Δωδ/σου (πρώην ΡΟΔΑ) κ. Κοντουδάκης Εμμανουήλ και ο Πρόεδρος της εξελεκτικής επιτροπής του ΕΚΡ κ. Περίδης Ιωάννης ο οποίος εκφώνησέ τα ονόματα όλων των αδικοχαμένων ψυχών του ατυχήματος.

Ομιλία Αντιπρόεδρου Σωματείου Ξεν/λων Ρόδου Σκαλτσά Φωτίου

 ‘’Φίλες και φίλοι ,

Πραγματικά είναι από εκείνες τις στιγμές που προσπαθείς να προετοιμάσεις κάτι να εκφωνήσεις και συνεχώς έρχονται στο μυαλό σου εικόνες που καθιστούν αδύνατο να βάλεις σε ειρμό τις σκέψεις και να αποτυπώσεις αυτό που θέλεις πραγματικά να πεις, καταιγισμός από εικόνες άλλοτε τραγικές θλιβερές και άλλοτε τραγελαφικές και τραγικά εξοργίστηκες, ακολουθούμενες από ένα μείγμα συναισθημάτων θλίψης πόνου  ενοχής οργής αγανάκτησης συνοδευόμενο όλο αυτό από τα προσωπικά βιώματα του καθενός. Σίγουρα θα είναι μια ομιλία πολύ διαφορετική από άλλες καθώς δεν πρόκειται να αναφερθούμε ούτε σε συμβάσεις ούτε σε ανεργίες ούτε σε λοιπά κλαδικά θέματα  και προβλήματα καθημερινότητας άλλωστε ομόφωνα συμφωνήσαμε και νομίζω και εσείς θα συμφωνήσετε ότι το τσουβάλιασμα την σημερινή μέρα θα ήταν εξόχως ατιμωτικό για τους νεκρούς και για τις οικογένειες αυτών. Μοναδικό θέμα που συμφωνήσαμε να αναδειχθεί σήμερα και αυτό γιατί άπτεται άμεσα  του σιδηροδρομικού δυστυχήματος είναι το θέμα της υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους των ΜΜΜ .Οι συνάδελφοι που δραστηριοποιούνται σε αυτούς τους τομείς είναι καταλληλότεροι για κάποιες τέτοιες αναλύσεις. Όλα τα υπολοιπα αύριο πάλι πιστοί στο ραντεβού μας.

 Πάμε λοιπόν να ξεκινήσουμε ζητώντας να συγκρατήσουμε την οποία οργή νιώθουμε με αυτά που θα θυμηθούμε τιμώντας με αυτό τον τρόπο τα θύματα του τραγικού αυτού εγκλήματος που στοίχισε την ζωή σε δεκάδες συνανθρώπους και οδήγησε πολλές οικογένειες συγγενείς και φίλους των παιδιών σε απόγνωση.

 Χωρίς υπεκφυγές και με παντελονάτες κουβέντες ξεκινάμε…

Μεταλλικά κουφάρια που καπνίζουν σε μια κοιλάδα την αυγή: πρώτη  Μαρτίου,  μεταδίδονταν αδιάκοπα εικόνες από τα σωστικά συνεργεία που εργάζονταν  πυρετωδώς γύρω από τα καμένα απομεινάρια της σιδηροδρομικής γραμμής η οποία συνδέει την Αθήνα με τη Θεσσαλονίκη. Την προηγούμενη ημέρα, λίγο μετά τις 11 το βράδυ, στην περιοχή Τέμπη της Θεσσαλίας, όχι μακριά από την πόλη της Λάρισας, μια επιβατική αμαξοστοιχία που μετέφερε 352 άτομα συγκρούστηκε με μια εμπορική αμαξοστοιχία. Επί δώδεκα λεπτά, οι δύο αμαξοστοιχίες ταξίδευαν εν αγνοία τους στην ίδια γραμμή με αντίθετη κατεύθυνση. Ως αποτέλεσμα της μετωπικής σύγκρουσης, 57 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και τουλάχιστον 85 τραυματίστηκαν, πολλοί από αυτούς φοιτητές που επέστρεφαν από το εορταστικό τριήμερο. Ένα τοπίο απόλυτης θλίψης άψυχα κορμιά κατακερματισμένα ανθρώπινα μέλη σμπαραλιασμένα προσωπικά είδη λαμαρίνες λάσπη όλα μαζί μια μάζα άμορφη, απόκοσμο τοπίο η πανέμορφη κοιλάδα των Τεμπών είχε μετατραπεί σε κοιλάδα θανάτου, γεμάτη με φωνές θλίψης αγωνίας φόβου και αγανάκτησης. Η σιδηροδρομική καταστροφή της 28ης Φεβρουαρίου 2023 είναι η πιο θανατηφόρα στην ελληνική ιστορία.

 

Το έγκλημα των Τεμπών συγκλόνισε όχι μόνο το συναίσθημα αλλά  τη συνείδηση και την ηθική όλων και αποκάλυψε την ανικανότητα του κράτους που σε συνδυασμό με την κάθετη και διαχρονική φαυλότητα συνιστούν τα θεμελιώδη αίτιά του»

Η κυβέρνηση μέσα στην συναρπαστική της πραγματικότητα ,στο παράλληλο σύμπαν που εκείνη δημιούργησε, στο γεμάτο με έπαρση λόγω εξουσίας με γνώμονα την επικοινωνιακή της πολιτική ώστε να συγκαλύψει και να βγει χωρίς καμία ουσιαστική ευθύνη από το έγκλημα, σμπαράλιασε όλους τους κανόνες που οφείλουν να διέπουν την σωστή λειτουργία μιας αρχής.

-η πραγματική εξουσία είναι η ικανότητα να ελέγχεις τον εαυτό σου."

- "Η εξουσία δεν είναι κάτι που κατέχεται. Είναι κάτι που δίνεται."

- Η πραγματική δύναμη είναι η δύναμη πάνω στον εαυτό μας και δεν προκύπτει από την θέση σου, αλλά από το πώς χρησιμοποιείς την εξουσία σου."

 - Η πιο επικίνδυνη είναι η εξουσία που αρνείται να αναγνωρίσει τους περιορισμούς της.

 Οι επικοινωνιολόγοι της κυβέρνησης αποφάσισαν την γνωστή σε όλους  all american συνταγή από την εποχή της πανδημίας του covid 19…

Πρώτος από όλους εμφανίστηκε ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος ο Οικονόμου με ύφος αγουροξυπνημένου, γενόμενος ρεντικολο ζητώντας με το χαμόγελο του Ροφού να το πάμε πάλι γιατί δεν έγραφε καλά και ενώ ολόκληρη η Ελλάδα ήταν ακόμη παγωμένη από την σφοδρότητα της σύγκρουσης.

Δεύτερος ο πρωθυπουργός πήγε στο τόπο της τραγωδίας κατηφής αξύριστος και με casual ενδυμασία. Οι οδηγίες σαφείς χαμηλά το κεφάλι, χείλη σφιχτά και σμιγμένα φρύδια ,το γνωστό ύφος που είχε και κατά την διάρκεια του covid το ύφος μετά την κολονοσκόπηση όπως είχαν πει κάποιοι τότε …

Τρίτος ο υπουργός μεταφορών ο Καραμανλής γνωρίζοντας ότι έχει τις μεγαλύτερες ευθύνες για το έγκλημα πειθόμενος στις εντολές των επικοινωνιολόγων  κλαίμε για να δείξουμε ότι δεν φταίμε …

Μετέπειτα το στολίδι του πολιτεύματος μας η ανώτερη πολιτειακά ύπαρξη η πρόεδρος της Δημοκρατίας Κα Σακελλαροπούλου, που αν είναι δυνατόν και ποιος να το πίστευε ,σταμάτησαν τις προσπάθειες ανεύρεσης επιζώντων για να βγει το τέλειο πλάνο της προέδρου να πετάει λευκά τριαντάφυλλα στα διαλυμένα βαγόνια…

 Τι ζήσαμε αλλά κυρίως τι έζησαν οι συγγενείς οι φίλοι και οι γνωστοί όλων εκείνων που ήξεραν ή υπέθεταν ότι βρίσκονταν μέσα στο τρένο γνωστό πλέον ως πάμε και όπου βγει…. Γονείς δεν ήξεραν αν τα παιδιά τους είναι νεκρά αν είναι σοβαρά τραυματισμένα και όλοι αυτοί οι θεομπαίχτες είχαν στήσει τηλεοπτικό σόου για να βγούνε δήθεν στεναχωρημένοι αλλά πάνω από όλα ωραίοι και ατσαλάκωτοι… ντροπή και όνειδος…

 Η συνέχεια γνωστή ήδη από τις εποχές και τα πειράματα των μνημονίων… επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως και πάμε πάλι όλοι μαζί φταίμε όλοι μαζί τα φάγαμε ,όλοι φταίμε για την κατάντια του ΟΣΕ μαζί τον ξεπουλήσαμε για στραγάλια, ενώ περισσότερο από όλους φταίνε οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ και ακόμη περισσότερο τα λαμόγια οι συνδικαλιστές και τα σωματεία…

 Το έργο όμως αυτό δεν πέρασε κόπηκε αμέσως και το ξεβράκωμα του αφηγήματος ήρθε πολύ νωρίς… Τα σωματεία εργαζομένων στο σιδηρόδρομο είχαν ήδη προειδοποιήσει είχαν ήδη στείλει δεκάδες επιστολές και αρκετά εξώδικα τόσο στο υπουργείο, στον ΟΣΕ, στην τρενοσε και στην hellenic trains ,είχαν προχωρήσει σε απεργίες που οι περισσότερες από αυτές είχαν βγει παράνομες και καταχρηστικές φιμώνοντας τους και εκβιάζοντας τους ακόμη και με απολύσεις και δικαστικές διαμάχες.  Είχαν ήδη εντοπίσει τα προβλήματα τόσο των εγκαταστάσεων τόσο της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού όσο και της απαξίωσης και σε τι μαύρο χάλι είχε επέλθει το δίκτυο… ήξεραν ήδη ότι το δυστύχημα- έγκλημα ήταν πάρα πολύ κοντά ενώ τραγική ειρωνεία αποτελεί η ανακοίνωση των εργαζομένων στις 7 Φεβρουαρίου του 23 ,λίγες μέρες πριν το έγκλημα, με τίτλο ‘Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται’...

Το υπουργείο βέβαια σφυρούσε αδιάφορα ενώ κυνηγούσε όλες αυτές τις ενέργειες γιατί αυτοί οι’ κακοί’ συνδικαλιστές σκοπό είχαν μόνο να βλάψουν τον’ εξυγιασμένο ’δήθεν  σιδηρόδρομο. άλλωστε  έχει χαραχτεί βαθιά στην μνήμη όλων μετά από  σχετική επερώτηση  στην βουλή για την ασφάλεια των σιδηροδρόμων , ,ο υπουργό Καραμανλής με κουνάμενο το δάκτυλο αλά Κάβο ντόρο να δηλώνει…

‘είναι ντροπή  και ντρέπομαι που θέτετε θέματα ασφαλείας. Θα ήθελα να ανακαλέσετε αμέσως. Είναι ντροπή, διασφαλίζουμε την ασφάλεια…’

 Λίγες μέρες μετά θα μείνει στην ιστορία σαν ο ξεφτίλας με το σκονάκι… γιατί είναι τόσο επικίνδυνα Ατάλαντος που παρά το βαρύ του επιθέτου του, άλλωστε είναι και το μοναδικό του προσόν, που χρειάζεται σκονάκι στο τι θα πει αν τον ρωτήσουν κάτι πέραν της δηλώσεως παραίτησης. Ετσι θεώρησαν κάποιοι ότι θα βγει λιγότερο τσαλακωμένος με σκονάκι στο θρήνο με σκονάκι και στην τραγωδία .Ξέχασα στο σημείο αυτό να αναφέρω ανέλαβε και την πολιτική και μόνο ευθύνη… ουααου χέστηκε η Φατμέ στο γένι τζαμί…

 Στην συνέχεια αφού όπως εξήγησα το όλο αυτό εγχείρημα με μετάθεση ευθυνών στους εργαζόμενους και τους συνδικαλιστές απέτυχε έχουμε το διάγγελμα του πρωθυπουργού…

 Στο διάγγελμα διάρκειας 2 λεπτών και 10 δευτερολέπτων ,απευθύνθηκε στο πρώτο ενικό πρόσωπο ,με απόλυτους όρους storytelling, μοιράζοντας ευχαριστώ από καρδιάς σε γυναίκες και άνδρες και αλλά δήθεν βαρύγδουπα μπαρμπούτσαλα καταλήγοντας και χειραγωγώντας ήδη την δικαιοσύνη στο ‘όλα δείχνουν πως το δράμα οφείλεται δυστυχώς ,κυρίως σε τραγικό ανθρώπινο λάθος’

Το αφήγημα περί της ατομικής ευθύνης και στην περίπτωση του εγκλήματος των Τεμπών, είναι άκρως βολικό… ενώ επανήλθε με μήνυμα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με φράσεις όπως θα ήθελα να βάλω μια σειρά στις σκέψεις μου, ξεκινώ με τα αυτονόητα, καταλήγοντας σε μια μεγάλη συγνώμη τόσο προσωπική όσο και στο όνομα όλων όσων κυβέρνησαν την χώρα εδώ και χρόνια…

Είπε δηλαδή πως το δυστύχημα οφείλεται διαχρονικά στις κυβερνήσεις επιμερίζοντας τις ευθύνες και αφαιρώντας από το κάδρο των ευθυνών το σταθμάρχη…μια αφήγηση βολική για τους μεσήλικες της τηλεόρασης και μια διαφορετική για τον νεαρότερο κόσμο των social media.

Η επικοινωνιακή διαχείριση του  θέλει τις ευθύνες για το δυστύχημα που συνέβη στη δική τους κυβερνητική βάρδια, να διαχέονται σε προηγούμενες βάρδιες και να μοιράζονται στο παρελθόν.

Όλοι όμως αντιλαμβάνονται ότι όπως συνελήφθη και φυλακίστηκε ο συγκεκριμένος σταθμάρχης, στη βάρδια του οποίου συνέβη το δυστύχημα, έτσι και οι ευθύνες για το πολύνεκρο δυστύχημα εντοπίζονται στην κυβερνητική βάρδια της σημερινής κυβέρνησης.

Επικοινωνία και διαχείριση κρίσης πάνω σε πτώματα αθώων ανθρώπων και σε κατεστραμμένες οικογένειες …

  Καμία κουβέντα για πραγματικές ευθύνες ,καμία κουβέντα για δικαστικές εξελίξεις που θα οδηγήσουν επιτέλους στο σκαμνί και την φυλακή τους υπεύθυνους του εγκλήματος, καμία κουβέντα για συμβάσεις που δεν έχουν υλοποιηθεί εδώ και χρόνια επιβαρύνοντας τον δημόσιο τομέα, τίποτα για την 717 ,όλοι γνώριζαν ότι το δυστύχημα έρχεται αλλά δεν έκαναν τίποτα ,τίποτα για την συγκάλυψη και την εντολή μπαζώματος του χώρου άγνωστο ακόμη από ποιον ,τίποτα για τα συντρίμμια που μεταφέρθηκαν σε χρόνο dt με χρηματοδότηση που ελήφθηκε άμεσα, τίποτα για το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας τίποτα για τα μετέπειτα ευρήματα των εμπειρογνωμόνων ,τίποτα για το κλειστό ακατάλληλο χώρο φύλαξης των συντριμμιών το ίδιο ακριβώς τίποτα και για τους νεκρούς  και για τις οικογένειες αυτών που στις περισσότερες των περιπτώσεων αναγκάστηκαν να παραλάβουν άδειες μαύρες σακούλες η διαμελισμένα τμήματα των σωμάτων των παιδιών τους…. τίποτα τίποτα τίποτα.

Εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς ήταν μόνο οι επικοινωνιολόγοι ,ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί μέλη του περιφερόμενου αυτού τσίρκου? όχι βέβαια η κυβέρνηση εφόσον είδε ότι η πρώτη επικοινωνιακή προσέγγιση με τους εργαζόμενους και τους συνδικαλιστές απέτυχε οικτρά στράφηκε που αλλού στα πραγματικά αφεντικά αυτής της χώρας τους μεγάλο καναλάρχες και μεγαλοεπιχειρηματίες των ΜΜΕ…

 Ξαμόλησαν λοιπόν όλοι αυτοί προς βοήθεια της κυβέρνησης τα τσακάλια της έγκριτης δήθεν δημοσιογραφίας, μεγάλοδημοσιογράφοι παρουσιαστές-τηλεπερσόνες και κάθε λογής πικραμένος πανελίστας με ελάχιστες εξαιρέσεις πραγματικής δημοσιογραφίας(ευτυχώς υπάρχουν ακόμη και αυτοί).Σκύλευση της μνήμης των νεκρών και σερβίρισμα καθημερινώς πολτού κρέατος μη σεβόμενοι ούτε καν τους ανθρώπους αυτών που έμειναν πίσω χωρίς καμία όρεξη και ελπίδα στην ζωή…

Τα κοράκια πίστα στους εντολοδόχους τους γεμάτα μικρότητα, χυδαιότητα και ανεπάρκεια μίλησαν για θυσίες που εντάξει κρίμα αλλά ας δούμε το μεγαλύτερο καλό που θα παρέχει η θυσία αυτή, χρειαζόμαστε Ιφιγένειας για να γινόμαστε καλύτεροι… με βάση την λογική τους όταν σκοτώνονται παιδιά μπορεί να γίνει πιο γρήγορα ένας δρόμος η μια σιδηροδρομική γραμμή. Θα τολμούσε ρε καθίκια από εσας που τα ξεστομίζετε αυτά να πάτε στο σπίτι ενός νεκρού παιδιού και να πεις στην μητέρα του συλλυπητήρια αλλά να χαίρεστε γιατί το παιδί σας έγινε αιτία αποκατάστασης της γραμμής Λάρισας Ευαγγελισμού?

Θυσιάζομαι σημαίνει με συνειδητή μου επιλογή στερούμε κάτι που αγαπώ ακόμη και την ίδια μου την ζωή για ένα ανώτερο ύψιστο αγαθό η για κάποιο άλλο άτομο. Θέλει να θυσιαστεί αυτός που πηγαίνει στον πόλεμο για την ελευθερία της πατρίδος του, τα παιδιά στο τρένο άθλιοι να ταξιδέψουν ήθελαν όχι να θυσιαστούν… οι πιο σκληροπυρηνικοί μουτζαχεντίν δήλωναν δεν θα ρίξουμε για ένα κωλοτρένο την κυβέρνηση… σιγά μην έχανε η Βενετιά βελόνι ,ενώ υπήρχαν άλλοι που δήλωναν ότι θα πάει πίσω ο τουρισμός γιατί δεν θα έρχεται ο τουρίστας να μπαίνει στα τρένα… ταυτόχρονα άλλοι πάλι (έχει πολλά μπουμπούκια ο μπαξές) κόπτονταν για την εργαλοιοποίηση του εγκλήματος των Τεμπών από την προηγούμενη κυβέρνηση στις εκλογές που διεξήχθησαν το προηγούμενο διάστημα, ενώ διέκοπταν συνδικαλιστές και πραγματικούς ρεπόρτερ όταν η αλήθεια των λόγων τους δεν ταίριαζε στο παραμύθι που τους είχαν επιβάλει και τέλος ήταν και αυτοί οι μη έχοντες τηλεοπτικό χρόνο και άλλα ευφάνταστα επιχειρήματα όπως των προηγουμένων και αναπαράγουν και εκνευρίζονται ψεύτικα με το σταθμάρχη που εννοείται ότι φέρει ευθύνη αλλά και στο κάτω κάτω και αυτός αποτελεί κομμάτι του επιτελικού κράτους .Δεν μπήκε μόνος του και ατελώς αλλά ρουσφετολογικά και επιτελώς αλλά για την ταμπακιέρα και το ρουσφέτι ουδείς ασχολήθηκε δεν συμφέρει άλλωστε.

Τόσο ικανοί στην προπαγάνδα που είναι ικανοί για όλα ,αλλά όχι τόσο αποτελεσματικοί πλέον.

 Η γενικότερη δράση τους φέρνει στο νου τους δοσίλογους και τους μαυραγορίτες στα χρόνια της γερμανικής κατοχής… θα έρθει καιρός σε λίγο που ο κόσμος θα τους φτύνει και αυτοί θα νομίζουν ότι βρέχει.

Κλείνοντας το καπάκι του βόθρου των ΜΜΕ που δυστυχώς όμως δεν κλείνει στην πράξη και γεμίζει τον τόπο δυσωδία αναρωτιέμαι όλοι αυτοί θα έλεγαν τα ίδια αν είχαν κάποιο μέλος της οικογένειάς τους στα πρώτα βαγόνια το μοιραίο εκείνο βράδυ?

  Ο καιρός περνούσε καινούριες τραγωδίες έπεσαν στην Ελλάδα εκλογές (γιατί τραγωδία ήταν και αυτές) φωτιές σε όλη την επικράτεια πλημμύρες φυσικές καταστροφές καθώς και κάθε φυτευτό δήθεν μεγάλο νέο ή έρευνα από τα κατευθυνόμενα  ΜΜΕ σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη ακρίβεια και τα προσωπικά προβλήματα επιβίωσης του καθενός μας ,παρά τις μεγαλειώδεις αρχικές αντιδράσεις , σιγά σιγά οδηγούσαν στην λήθη το έγκλημα των Τεμπών κάτι που βολεύει απίστευτα και είναι αυτοσκοπός της κυβέρνησης, άλλωστε το είπε και ο Άδωνις ποιος ασχολείται με τα Τέμπη…

 Δυστυχώς για αυτούς και ευτυχώς για την κοινωνία υπάρχουν οι οικογένειες των θυμάτων του εγκλήματος… ξέρετε κάποιος που  δεν έχει χάσει το παιδί του δεν μπορεί να καταλάβει ότι η ζωή αυτών των ανθρώπων σταμάτησε εκεί .εκείνη την στιγμή… ακόμη και αν προχωρούν στην ζωή τους το κάνουν μηχανικά και αυτοσκοπός τους πλέον είναι η δικαίωση και η δικαιοσύνη για τον θάνατο των παιδιών τους… Δίνουν τον δικό τους αγώνα μαζί με άλλους συμπαραστάτες επιβαίνοντες η μη στο τρένο ‘πάμε και όπου βγει’ με αξιοπρέπεια και πάνω από όλα με επιχειρήματα… τι να  αναφέρουμε για την κυρία Καρυστιανού για την τραγική αυτή μητέρα που έχασε την κόρη της σε αυτό το δυστύχημα όμως σε πείσμα της μοίρας με τους πύρινους λόγους της που το μόνο που ζητάει είναι δικαίωση και δικαιοσύνη για το νεκρό κορίτσι της και για όλα τα παιδιά στο τρένο. Όταν σπαράζουν οι μάνες ολοι οι άλλοι πρέπει να βγάζουμε το σκασμό .

Από κοντά και οι περισσότεροι συγγενείς και οικογένειες άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότεροι προβεβλημένοι.

Και όμως αυτούς τους ανθρώπους αντί πραγματικών συλλυπητηρίων καταφέρανε να τους σταυρώσουν και δεύτερη φορά με την παρωδία της  εξεταστικής επιτροπής…

                                                  κεφάλαιο        Εξεταστική επιτροπή

           Σε ένα σοβαρό και υπεύθυνο κράτος η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για ένα τρομακτικό σιδηροδρομικό δυστύχημα θα  σήμαινε  σεβασμός στη μνήμη των θυμάτων και δέσμευση για πλήρη διερεύνηση και καταλογισμό ευθυνών. Αντίθετα, αυτό που είδαμε  είναι ένα όργιο ντροπιαστικών τακτικισμών στην ίδια την Επιτροπή.

         Επιθυμία του πρωθυπουργού για να «δηλητηριάσει» τη διαδικασία ήταν η επιλογή του πλέον ακατάλληλου στην κατάλληλη θέση ,ενός  άπειρου βουλευτής με κακή προϊστορία δημόσιας παρουσίας, του καβγατζή κάθε λογής πάνελ του Μαρκόπουλου ,φαίνεται το σύστημα βρήκε τον τρόπο να τον ξεχρεώσει για τα ¨διαφωτιστικά’ άρθρα του στην περίοδο των μνημονίων). Οι εικόνες που είδε το πανελλήνιο ήταν της γελοιοποίησης της Εξεταστικής. Εντάσεις ,φιλονικίες, καβγάδες στην ημερησία διάταξη, ενώ χαρακτηριστικότατες η βοήθεια και η προστασία που παρείχε στους μάρτυρες όποτε αυτοί δυσκολευόντουσαν να απαντήσουν.

 

   τον προηγούμενο μήνα αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη για μια αδιανόητη δήλωση που έκανε και προκάλεσε σάλο αντιδράσεων. Χαρακτήρισε «γουρλίδικη» την Εξεταστική Επιτροπή για τα Τέμπη επειδή, όπως είπε, δύο μέλη της, ο Νικολακόπουλος και η Λυτρίβη, υπουργοποιήθηκαν. Κατά τον… χιουμορίστα Μαρκόπουλο η λέξη «γούρι» μπορούσε να τοποθετηθεί δίπλα σε μια επιτροπή διερεύνησης εγκλήματος κατά 57 ανθρώπων. Ίσως σκέφτηκε ότι θα βρεθεί έστω κι ένας άνθρωπος που θα γελούσε με αυτόν τον αστεϊσμό αναισθησίας. Από χοντράδες άλλο τίποτα ο συγκεκριμένος…

 

   Ας αφήσουμε το Μαρκόπουλο και ας εξετάσουμε λίγο την επιτροπή.

Η εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα Τέμπη ξεκίνησε στις 23 Νοεμβρίου. Ολοκλήρωσε τις εργασίες της, μετά από 89 ημέρες, την Τρίτη 20 Φεβρουαρίου, γιατί έτσι το αποφάσισε η κυβερνητική πλειοψηφία. Στην τελευταία συνεδρίαση, οι εκπρόσωποι ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Ελληνικής Λύσης, Νέας Αριστεράς και Σπαρτιατών άδειασαν την αίθουσα (Νίκη και Πλεύση Ελευθερίας παρέμειναν μέχρι το τέλος) σε μια κίνηση διαμαρτυρίας για την πρόωρη διακοπή της διαδικασίας. Ξεκαθαρίζοντας συμβολικά ότι δε θέλουν να θεωρηθούν «συνένοχοι» σε μια διαδικασία που καθ’ όλη τη διάρκεια του τριμήνου τη συνοδεύουν οι λέξεις «παρωδία» και «συγκάλυψη», την οποία μάλιστα δε θα νομιμοποιήσουν εκδίδοντας πορίσματα.

 Η εξεταστική επιτροπή για «τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό» ολοκλήρωσε τις εργασίες της γιατί δεν μπορούσε να περιμένει 2-3 μέρες να λάβει εικόνα της εξελισσόμενης δικαστικής έρευνας. Η κυβέρνηση εξήγησε το κλείσιμο της εξεταστικής με κάτι σαν «δεν είχαμε τι άλλο να πούμε» κι ετοιμάζεται να εκδώσει (όπως και τα υπόλοιπα κόμματα που παρέμειναν μέχρι τέλους) το πόρισμά της στις 8 Μαρτίου για να συζητηθεί κατόπιν στη Βουλή. Είναι προφανές, σαφώς δηλωμένο και καθόλου κρυφό από τους εισηγητές της ΝΔ στην εξεταστική ότι η θέση/τακτική της κυβέρνησης είναι «αμύνεσθαι» περί ανθρώπινου λάθους. Κάτι που είχε φανεί πεντακάθαρα κι από τις πρώτες μέρες.

 

 Η κυβέρνηση μέσω της εξεταστικής απομακρύνει την κουβέντα από τον καταλογισμό πολιτικών ευθυνών (ευθύνες που, τουλάχιστον όσον αφορά τη μη ολοκλήρωση της 717, περιλαμβάνουν και προηγούμενες κυβερνήσεις), κατηγορεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης ότι εργαλειοποιούν τα Τέμπη κάνοντας «εμπόριο πόνου» όμως Τα κενά και οι παραλήψεις της διαδικασίας μέχρι τώρα, βέβαια, γεννούν κι άλλα κραυγαλέα ερωτηματικά.

                                                            Πώς είναι δυνατόν…

  1)Η εξεταστική επιτροπή της βουλής να μη συσχετίζει τη μη ολοκλήρωση της Σύμβασης 717 με το δυστύχημα, ενώ το πόρισμα της ευρωπαϊκής εισαγγελίας, αλλά κι ο ανακριτής τα συνδέουν άμεσα; Αφού αν, για παράδειγμα, υπήρχε το σύστημα αυτόματης προστασίας συρμών ETCS (που προβλεπόταν από την 717) το τραγικό δυστύχημα θα είχε αποφευχθεί.

  2) να κλήθηκαν στην εξεταστική για να καταθέσουν υπουργοί Μεταφορών όπως ο Τάσος Μαντέλης (1997-2000) και ο Χρίστος Βερελής (2000-2004) αλλά όχι ο Χρήστος Τριαντόπουλος, υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας την περίοδο του δυστυχήματος που σύμφωνα με τον πρώην Περιφερειάρχη Θεσσαλίας, Κώστα Αγοραστό, ήταν αυτός που έδωσε την εντολή για το περίφημο μπάζωμα που -σύμφωνα με το πόρισμα του εμπειρογνώμονα- «μόλυνε» τον χώρο του δυστυχήματος; (Ο κύριος Τριαντόπουλος αρνείται ότι έδωσε την εντολή, στην εξεταστική ο κύριος Αγοραστός επικαλέστηκε το δικαίωμα της σιωπής ως κατηγορούμενος.)

  3)Να μην κλήθηκε στην εξεταστική ο πρόεδρος των μηχανοδηγών, Κώστας Γενηδούνιας, που λίγες μόνο ώρες ώρες πριν το δυστύχημα είχε καταγγείλει με ανάρτησή του στα σόσιαλ ότι «δε λειτουργεί σηματοδότηση και τηλεδιοίκηση»;

 Να μην κλήθηκε στην εξεταστική ο πρώην πρόεδρος της επιτροπής ETCS, Χρήστος Κατσιούλης, που στην επιστολή παραίτησής του τον Απρίλιο του 2022 είχε καταγγείλει πολλαπλά σημεία μη τήρησης της σύμβασης 717, επισημαίνοντας τους κινδύνους που αυτό συνεπαγόταν;

 Να μην κλήθηκαν, επίσης, ο Γενικός Γραμματέας Μεταφορών, Νίκος Σταθόπουλος, που παραιτήθηκε το 2019 κι ο πρόεδρος του ΟΣΕ, Κώστας Σπηλιόπουλος, που έχει αποστείλει επιστολή στον πρωθυπουργό, η οποία είναι στοιχείο της δικογραφίας;

 Αυτά είναι που δεν έγιναν στην εξεταστική.

Από αυτά που έγιναν, κρατάμε: την κατάθεση  του πρώην υπουργού Μεταφορών, Κώστα Καραμανλή Έχοντας εμποτιστεί με την (λανθασμένη) αντίληψη ότι απευθύνεται σε ηλίθιους και ότι ως Καραμανλής/ ως πολιτικός / ως πλούσιος έχει το ακαταδίωκτο, προέβη σε μία καθ’ όλα χυδαία και αμετροεπή κατάθεση. Όταν υποστήριξε ότι «και τα συστήματα άνθρωποι τα διαχειρίζονται», Με ύφος θιγμένου απαντούσε εριστικά ακόμα και στις πιο απλές ερωτήσεις – αυτές που δεν αφορούσαν σε δικές του ευθύνες και παραλείψεις, έδινε προκλητικές απαντήσεις στην επιτροπή (με την πλήρη κάλυψη του προέδρου της και βουλευτή της ΝΔ, Δημήτρη Μαρκόπουλου) με ένα ύφος του τύπου «και χάρη σας έκανα που ήρθα» και τέλος για κερασάκι εκανε και υποδείξεις σωστού πένθους αφού λίαν πλην σαφώς  υπέδειξε στους συγγενείς των θυμάτων Δεν μπορείτε να υποφέρετε βουβά; διότι  Ενοχλείται ο κύριος Καραμανλής!//την προκλητικότατη στάση του Χατζηδάκη και το συνεχές ειρωνικό του γελάκι// το μπούλινγκ που κατηγορήθηκε ότι έκανε σε μάρτυρες ο πρόεδρος της επιτροπής, Δημήτρης Μαρκόπουλος, διανθίζοντας την πληθωρική παρουσία του ως enforcer της διαδικασίας // την ομολογία για 210 προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ στον ΟΣΕ, απ’ ότι μάθαμε στην πλειοψηφία τους από την περιοχή των Σερρών // το εξώδικο που απέστειλε στην επιτροπή η οικογένεια του μηχανοδηγού που εξαϋλώθηκε στο δυστύχημα για όσα είπε ο εισηγητής της ΝΔ, Λάζαρος Τσαβδαρίδης.

 

    τέλος και ίσως σημαντικότερο από όλα   την ηρωική προσπάθεια της Μαρίας Καρυστιανού πρόεδρου του συλλόγου «ΤΕΜΠΗ 2023» που εκπροσωπεί τις οικογένειες των θυμάτων, να αποδοθεί η , αν μπορεί να αποδοθεί, Δικαιοσύνη με μια κατάθεση ψυχής που καθήλωσε το πανελλήνιο αποκαλύπτοντας μάλιστα ότι η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη, της είπε όταν την δέχθηκε ότι «αυτά συμβαίνουν» και «να πάει στην Εκκλησία», ενώ ανάλογες αποκαλύψεις έκανε ο Παύλος Ασλανίδης, επίσης πατέρας θύματος, λέγοντας ότι η εισαγγελέας χαρακτήρισε «μικρό ηθικό θέμα» το πώς διαχειρίστηκαν οι αρχές τα προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων.

                                               ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΣΙΜΟ

  Ενδεικτικά της όλης κατάστασης είναι τα συμπεράσματα της Ε.Δ.Α.Π.Ο  Επιτροπή Διερεύνησης Ανεξάρτητων Πραγματογνωμόνων Οικογενειών

 Αρκούσε και μόνο η Φωτοσήμανση για να είχε αποφευχθεί η σύγκρουση

 Η σωρεία ανθρώπινων λαθών και παραλείψεων βρήκε πρόσφορο έδαφος σε ένα περιβάλλον συνολικής περιφρόνησης κανονισμών και διαδικασιών

 Η σταδιακή κατάρρευση συστημάτων και διαδικασιών δεν οδήγησε σε καμία λήψη μέτρων (μείωση ταχυτήτων, αραίωση των δρομολογίων, επιπλέον προσωπικό, επιπλέον έλεγχοι)

 Η συνολική έλλειψη κουλτούρας ασφαλείας στον Σιδηρόδρομο δεν επιτρέπει ακόμα και σήμερα, έναν χρόνο μετά, την ουσιαστική αξιοποίηση των συμπερασμάτων από το συγκεκριμένο ατύχημα προκειμένου να αποφευχθεί το επόμενο

                                                     Τι συμβαίνει έναν χρόνο μετά:

 Κανονισμοί ραδιοτηλεφωνίας δεν τηρούνται

 Δεν έχει γίνει επικαιροποίηση του απαρχαιωμένου ΓΚΚ (Γενικού κανονισμού κίνησης) και των λοιπών κανονισμών λειτουργίας

 Δεν υπάρχουν Ελάχιστες Απαιτήσεις Λειτουργίας με σαφή κλιμάκωση λήψης επιπρόσθετων μέτρων

 Δεν λαμβάνονται μέτρα (π.χ. Βραδυπορίες) σε άμεση αντίδραση σε υποβάθμιση τεχνικών προδιαγραφών λόγω βλάβης

 Δεν υπάρχει καμία διαδικασία πραγματικού ελέγχου της εφαρμογής του ΓΚΚ Γενικού κανονισμού κίνησης και καμία αξιολόγηση της επίδοσης του προσωπικού σε κρίσιμες θέσεις για την ασφάλεια

  Η ΕΔΑΠΟ παρουσίασε παράλληλα το χρονολόγιο των ερευνών, όπου αποτυπώνεται η απουσία διερεύνησης των στοιχείων του δυστυχήματος από τις αρχές και κατ’ επέκταση η συγκάλυψη της υπόθεσης. Είναι ενδεικτικό πως στις 31 Μαΐου οι έρευνες της ΕΔΑΠΟ εντόπισαν ανθρώπινα υπολείμματα και μόλις στις 21 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκαν οι έρευνες για ίχνη DNA.

                                Το χρονολόγιο των ερευνών:

 3 Μαρτίου ολοκλήρωση ερευνών για θύματα

 29 Μαρτίου πρώτη χημική δειγματοληψία ΓΧΚ

 31 Μαΐου τυχαία ανεύρεση ανθρώπινων υπολειμμάτων

 29 Σεπτεμβρίου δειγματοληψία σε ΑΤ Τεμπών

 25 Οκτωβρίου δεύτερη χημική δειγματοληψία ΓΧΚ

 15-16 Νοεμβρίου έρευνες για ανθρώπινα υπολείμματα

 21 Δεκεμβρίου ολοκλήρωση ερευνών για ίχνη DNA

 Ένας χρόνος από το έγκλημα των Τεμπών…57 νεκροί. 57 οικογένειες που πια δεν ζουν. Μία κυβέρνηση που προσπαθεί επί 12 μήνες να συγκαλύψει το έγκλημα ,να «σβήσει» στοιχεία, να αποπροσανατολίσει τον κόσμο ,να οδηγήσει την τραγωδία στο ράφι της λήθης… Μόνο που υπάρχουν κάποιοι που δεν το βάζουν κάτω. Συγγενείς των θυμάτων παλεύουν με θέρμη αλλά και αξιοθαύμαστη ψυχραιμία, αναζητώντας μεθοδικά την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Η τραγωδία των Τεμπών δεν πρόκειται να σβήσει και να γίνει μία ακόμη τραγική ιστορία, όσο αυτοί οι άνθρωποι μένουν όρθιοι και πολεμούν

.Είναι ένα ακόμα συλλογικό τραύμα που φυσικά δεν έχει επουλωθεί, όπως δείχνουν οι περισσότερες από 700.000 υπογραφές στο ψήφισμα για ενεργοποίηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών.

Αν την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη για την επικοινωνιακή διαχείριση των αποτυχιών της, την διοχέτευε σε έργα πρόληψης και αποτροπής αυτών των αποτυχιών, θα είχαμε αποφύγει πολλά δεινά από όσα μας συνέβησαν τα τελευταία χρόνια. αντιθέτως ανοίγοντας καινούριο γαϊτανάκι  η κυβέρνηση τώρα υπόσχεται να ξεκινήσει η δίκη έχοντας δείξει έτοιμη να ρίξει ευθύνες οπουδήποτε εκτός από τον εαυτό της.

 Το δυστύχημα στα Τέμπη είναι μια μεγάλη εθνική τραγωδία. Αλλά πριν απ’ αυτό ήταν, και παραμένει, έγκλημα. Μπορούμε να αντέξουμε την μη απόδοση ευθυνών;  Γιατί πιθανή συγκάλυψη θα σημαίνει ότι έχουμε περάσει οριστικά στο τρίτο στάδιο της σχέσης μας με ένα κράτος-παράγκα.

 Πρώτα έρχεται η συνειδητοποίηση, μετά η ντροπή, στο τέλος η αποδοχή.

 Γιατί αν δεν πράξουμε διαφορετικά τα παιδιά σε αυτόν τον τόπο δεν θα φτάνουν ποτέ και οι μάνες δεν θα σταματήσουν να ουρλιάζουν…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου